"Με την αυγή κάθε νέου έτους όλοι προχωρούν σε ειλικρινείς δεσμεύσεις για συρρίκνωση, τόνωση, σμίλη ή με άλλο τρόπο αλλαγή του σώματός τους. Νέες εγγραφές για γυμναστήρια, κέντρα αδυνατίσματος και αναζητήσεις για «δίαιτα», επείγουσες εκπομπές από κάθε κοινωνικό τηλεβόα που μας υπενθυμίζει ότι είναι ώρα για να αποτοξινώσουμε το φτωχό, φουσκωμένο σώμα μας από τις κακές επιλογές τροφίμων που κάναμε τις γιορτές.
Ακριβώς αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της κουλτούρας διατροφής:«...να αποτοξινώσουμε το σώμα μας από τις κακές διατροφικές επιλογές που κάναμε»
Όταν λέμε ότι πρέπει να «καψουμε» ή να «αναπληρώσουμε» την πίτσα που μοιραστήκαμε με φίλους. Όταν παραλείπουμε το επιδόρπιο που θέλουμε και σκεφτόμαστε αν «αξίζει τον κόπο» ακόμη και να τσιμπήσουμε μια μπουκιά. 'Οπως επίσης όταν περιγράφουμε τα επιδόρπια ως "αμαρτωλά" ή "χωρίς ενοχές". Κάθε φορά που αποδίδουμε αρετή στις διατροφικές μας επιλογές, γελώντας ότι είναι άτακτο όταν επιλέγουμε να τρώμε ό,τι λαχταρούμε ή αυτό που μας ανακουφίζει ή καλό όταν επιλέγουμε τρόφιμα χαμηλών θερμίδων, χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες ή άλλα τρόφιμα που η «διατροφή» θεωρεί υγιεινά.
Όλη αυτή η συζήτηση είναι μέρος της διατροφικής κουλτούρας, και άρρηκτα υφασμένη στον ιστό του πολιτισμού μας. Αυτό το λεκτικό υποδηλώνει ότι το σώμα μας έχει δηλητηριαστεί και ένα αντίδοτο πρέπει να χορηγηθεί επειγόντως. Υποθέτει ότι ορισμένες τροφές είναι «κακές» και επιπλέον, είμαστε κακοί που τις τρώμε."
Τι είναι λοιπόν η «διατροφική κουλτούρα»;
Η κουλτούρα της διατροφής έχει πολλούς ορισμούς και πτυχές, αλλά, με λίγα λόγια, είναι ένα σύνολο πεποιθήσεων που λατρεύουν το να είσαι αδύνατος και το εξισώνουν με την υγεία και πολύ περισσότερο την ηθική αρετή. Aυτή η κουλτούρα της διατροφής έχει γίνει η κυρίαρχη κουλτούρα μας — συχνά με τρόπους που δεν το παρατηρούμε καν, είναι τόσο φυσιολογικό όπως ο αέρας που αναπνέουμε και το νερό στο οποίο κολυμπάμε. Yποσυνείδητα, η διατροφική κουλτούρα δημιουργεί την ιδέα - και την ενισχύει σε κάθε βήμα - ότι πρέπει να είσαι αδύνατος για να είσαι επιτυχημένος, αποδεκτός, αγαπημένος, υγιής. Μας λέει ότι η απώλεια βάρους είναι ένας τρόπος για να πετύχουμε αυτά τα πράγματα.Έχει γίνει χαμαιλέοντας. εισχωρεί στην καθημερινότητά μας, κρύβεται πίσω από τον όρο «τρόπος ζωής» και στοχεύει όλους μας να νιώθουμε ότι το σώμα μας κάνει λάθος κατά κάποιο τρόπο. Ακόμα κι αν δεν προσπαθείτε συνειδητά να χάσετε βάρος από μόνη της, η διατροφική κουλτούρα εμφανίζεται συχνά σε επιλογές που πιστεύουμε ότι κάνουμε για την υγεία, για να νιώθουμε, να ταιριάζουμε ή να δείχνουμε καλά.
Ποια είναι μερικά ακόμη παραδείγματα κουλτούρας διατροφής;
Είναι το γεγονός ότι μπορεί να σας είπαν ότι με το πρώτο σημάδι της πείνας, αντί να δώσετε στο σώμα σας το φαγητό που ζητάει, θα πρέπει να καθυστερήσετε και να πιείτε πρώτα ένα ποτήρι νερό χωρίς θερμίδες σε περίπτωση που «στην πραγματικότητα απλώς διψάτε». Είναι χιλιάδες άνθρωποι στο Google που αναζητούν προγράμματα γευμάτων 1.200 θερμίδων παρά τις μελέτες που δείχνουν ότι αυτός ο αριθμός θερμίδων εμπίπτει στη σφαίρα κλινικής πείνας. Κανείς δεν ξυπνά ποτέ το πρωί και λέει:
«Θεέ μου, φαίνομαι υπέροχος. Νιώθω τόσο υγιής, είμαι τόσο ελκυστικός: νομίζω ότι θα κάνω δίαιτα».
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τις βασικές διατροφικές διαταραχές, τις κλινικά διαγνώσιμες κατάστασεις. Αλλά αν ρωτούσατε σε 100 άτομα μια σειρά ερωτήσεων που υποδεικνύουν διαταραχή διατροφής:
Πόσο φοβάστε να πάρετε τρία κιλά;
Νιώθετε ποτέ παχύς;
Σε σύγκριση με άλλα πράγματα στη ζωή σας, πόσο σημαντικό είναι το βάρος σας;
Καταναλώνετε μια μικρή ποσότητα φαγητού ή συγκεκριμένη ποσότητα φαγητού σε τακτική βάση για να επηρεάσετε το σχήμα ή το βάρος σας;
θα γινόταν σαφές ότι το θέμα είναι πολύ πιο διάχυτο από όσο νομίζετε.
Σκεφτείτε την κουλτούρα της διατροφής ως τον φακό μέσα από τον οποίο οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε την ομορφιά, την υγεία και το σώμα μας. Ένας φακός που χρωματίζει τις κρίσεις και τις αποφάσεις μας κάνοντάς μας να νιώθουμε άσχημα με τον εαυτό μας - και να κρίνουμε και άλλους ανθρώπους.
Η διατροφική κουλτούρα τοποθετεί το να είσαι αδύνατος ως το απόγειο της επιτυχίας και της ομορφιάς, και προϋποθέτει ότι η κατανάλωση με έναν συγκεκριμένο τρόπο θα έχει ως αποτέλεσμα το «σωστό» μέγεθος σώματος και καλή υγεία, και ότι είναι εφικτό για οποιονδήποτε έχει τη «σωστή» θέληση, τη «σωστή» αποφασιστικότητα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν υπάρχει «σωστό» μέγεθος σώματος, και ακόμα κι αν υπήρχε, δεν είναι εφικτό σε όποιον κάνει το «σωστό», όπως αποδεικνύεται από το συντριπτικό ποσοστό αποτυχίας των διαίτων. Έως και το 98% των ανθρώπων, σύμφωνα με έρευνες, ανακτούν όλο το βάρος που έχασαν μέσα σε πέντε χρόνια και μέχρι τα δύο τρίτα των ανθρώπων καταλήγουν να ανακτούν περισσότερο βάρος από ό,τι έχασαν. Αυτό το στατιστικό από μόνο του είναι απόδειξη του κανόνα που δεν κερδίζει, που εμείς όμως ως κοινωνία, έχουμε ορκιστεί να τηρήσουμε. Αφού το 98% των διαίτων αποτυγχάνει — γιατί το 100% των ατόμων που κάνουν δίαιτα πιστεύουν ότι θα είναι στο 2%; Είναι τέτοια η δύναμη του μάρκετινγκ που όταν κερδίζουμε βάρος μετά τη δίαιτα, μάθαμε να το εσωτερικεύουμε ως αποτυχία του εαυτού μας αντί να αποδεχόμαστε ότι είναι τελικά μια επιτυχία για την εξέλιξη και τον τρόπο προστασίας του σώματός μας από την πείνα. Η ατομικιστική μας κουλτούρα λέει ότι αν δεν είσαι αδύνατος, όχι μόνο είναι «πρόβλημά» σου, αλλά είναι δικό σου λάθος.Φανταστείτε αν η ηλεκτρική σας σκούπα είχε ποσοστό αστοχίας 98% πιθανότατα δεν θα κατηγορούσατε τον εαυτό σας θα κατηγορούσατε το μηχάνημα και πιθανότατα θα το ανταλλάξατε με ένα πιο αξιόπιστο μοντέλο αρκετά γρήγορα. Αλλά όταν κάνουμε δίαιτα και αργότερα, ξανακερδίζουμε το βάρος, όπως θα κάνει το 98% των ανθρώπων, αντίθετα επικρίνουμε τον εαυτό μας. Οι άνθρωποι που κάνουν δίαιτα κάνουν αυτό που τους διδάσκει η διατροφική κουλτούρα κάνοντας δίαιτα, αλλά στη συνέχεια, όταν δε λειτουργεί, κατηγορούν τον εαυτό τους και όχι τη δίαιτα. Και μετά επανεκκινούμε τον κύκλο αντί να αγοράζουμε απλώς μια νέα καταραμένη ηλεκτρική σκούπα.
Εκτιθέμεθα έτσι στη σταθερή ροή εικόνων και μηνυμάτων που ενισχύουν την κουλτούρα της διατροφής και ενισχύουν την ιδέα ότι για να είσαι ευτυχισμένος και επιτυχημένος και αρεστός… πρέπει να δείχνεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, να έχεις ένα συγκεκριμένο σώμα και να ακολουθείς ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα φυσικής κατάστασης ή γεύματος ή δίαιτα, γεγονός που κρατά τους ανθρώπους δυστυχισμένους στο σώμα τους, κυνηγώντας κάτι που δεν μπορούν ποτέ να πιάσουν και ξοδεύουν πολλά χρήματα για να το κάνουν.Είναι τέτοια η ομηρία που ακόμη και όσοι έχουν «μέτριο» ή λεπτό σώμα μπορεί να αισθάνονται ότι δεν είναι αρκετά αδύνατοι στα "σωστά" σημεία. Όποτε δημιουργούμε πρότυπα για το πώς πρέπει να ζούμε όλοι, αυτοί οι κανόνες βλάπτουν όλους όσοι έχουν σώμα, κανείς δεν είναι ασφαλής από το να αισθάνεται αλλιώς από την κουλτούρα της διατροφής, εκτός από τα άτομα που κερδίζουν από αυτό και η αλήθεια είναι ότι κερδίζουν πολλά. Αυτά τα πρότυπα τροφοδοτούν μια επιχείρηση που έχει σχεδιαστεί για να τροφοδοτεί μια πολλή κερδοφόρα βιομηχανία. Ο σύγχρονος κόσμος ξοδεύει δισεκατομμύρια ετησίως προσπαθώντας να επιτύχει αυτό που υπόσχεται η διατροφική κουλτούρα, σχεδόν πάντα χωρίς αποτέλεσμα αλλά είναι πολλά τα χρήματα για να επιτραπεί σε κάποιον να αντισταθεί. Οι μαριονέτες της κουλτούρας της διατροφής μας είναι μια βιομηχανία, χιλιάδες επιχειρήσεις επωφελούνται από τις ανασφάλειές μας, εκείνες στις οποίες έχουν συνεισφέρει.
Δεν υπάρχει καμία έρευνα εκεί έξω που δείχνει ότι οποιοδήποτε σχέδιο ή προϊόν απώλειας βάρους βοηθά τους ανθρώπους να επιτύχουν απώλεια βάρους [και να τη διατηρήσουν] σε περίοδο δύο έως πέντε ετών. Αν υπήρχε κάτι που ήταν βιώσιμο για την πλειοψηφία των ανθρώπων, θα το ξέραμε όλοι. Η δίαιτα αποδεικνύεται ότι είναι βιολογικά ρυθμισμένη για να αποτύχει και αυτό επειδή το σώμα μας είναι πραγματικά σχεδιασμένο για να μας προστατεύει από την πείνα. «Το σύστημα ρύθμισης του βάρους μας είναι πέρα από τον συνειδητό μας έλεγχο», αυτό αποδεικνύεται από μια Έκθεση Ιατρικής του 2010 που δείχνει ότι υπάρχει ενεργός, βιολογικός έλεγχος του σωματικού βάρους σε ένα δεδομένο σημείο ρύθμισης.
Αυτό σημαίνει ότι η διαταραγμένη διατροφή είναι ο κανόνας και είναι ένα συγκλονιστικό στατιστικό στοιχείο και δεν αναφέρεται, καθώς πολλές από αυτές τις συμπεριφορές υποστηρίζουν τα ίδια τα θεμέλια της ίδιας της διατροφικής κουλτούρας.Η διατροφική κουλτούρα μπορεί να καλλιεργήσει έναν τοξικό τρόπο ζωής για πολλούς ανθρώπους, αλλά λόγω της διάχυσης της, μπορεί να αισθάνεται τρομακτικό και βαθιά προσωπικό να αντισταθείς, να διαλύσεις αυτό το καταπιεστικό σύστημα πεποιθήσεων που στιγματίζουν και ντροπιάζουν το ανθρώπινο σώμα. Είναι αυτοδιαιωνιζόμενο.
Μια από τις πιο συναρπαστικές ιδιότητες του είδους μας είναι ότι ο καθένας μας είναι τόσο μοναδικός.Η ποικιλομορφία στους τόνους του δέρματός μας, στο χρώμα των μαλλιών, στις δεξιότητες, στην προσωπικότητά μας, ακόμη και στα μοναδικά μας δακτυλικά αποτυπώματα, μας κάνουν όλους μεμονωμένα άτομα.Το σώμα μας ποικίλλει πολύ ως προς τη γενετική, το οικογενειακό ιστορικό, τη φυλή, την εθνικότητα, την ηλικία και πολλά άλλα, το μέγεθος και το βάρος δεν είναι στην πραγματικότητα καλοί δείκτες υγείας εξαρχής — μπορεί να είστε πιο μικρόσωμοι και με κακή υγεία ή πιο μεγαλόσωμοι και απόλυτα υγιείς.
Το να είσαι σε μεγάλο σώμα λοιπόν στην πραγματικότητα δεν είναι πρόβλημα, αλλά η διατροφική κουλτούρα λέει ότι είναι πιο εύκολο να είναι πρόβλημα από το να επενδύσεις χρήματα και ενέργεια για να δώσεις σε όλους πρόσβαση σε φρέσκο φαγητό και άφθονο υπαίθριο χώρο για να μετακινούνται, να συνδέονται και να απολαμβάνουν τη φύση. Αν ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου οι γειτονιές ήταν προσβάσιμες με τα πόδια και οι άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και άφθονο ύπνο, οι άνθρωποι θα ήταν ήδη πολύ πιο υγιείς από ό,τι είναι τώρα. Αν δώσουμε στους ανθρώπους τους πόρους να τρώνε υγιεινά και να κινούν το σώμα τους με υγιεινό τρόπο χωρίς δεν θα χρειάζεται να πειθαρχούν σε αυτούς που τους λένε ότι πρέπει να ζυγίζουν ένα συγκεκριμένο νούμερο. Υπάρχουν μέτρα υγείας που υποστηρίζονται από στοιχεία που δεν αφορούν το σωματικό βάρος, ενώ υπάρχουν ακόμη και διαιτολόγοι κατά της δίαιτας και επαγγελματίες υγείας, που βοηθούν τους ασθενείς να βγουν από την κουλτούρα διατροφής και να λάβουν αποφάσεις που είναι υγιεινές για σώμα και το μυαλό — και αυτό δεν έχει στόχο να τροποποιήσει την εμφάνιση του σώματος. Αλλά αντί να εστιάσουμε σε αυτά τα μεγαλύτερα δομικά ζητήματα που θα μπορούσαν να έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο σε έναν πληθυσμό, θέλουμε να στοχεύσουμε στα άτομα και να τους πούμε να αλλάξουν το σώμα τους με τρόπους μη ρεαλιστικούς και παραγωγικούς για να μπορέσει όλο αυτό το κύκλωμα της διατροφικής κουλτούρας να συνεχίζει να τρέφεται και να παχαίνει…
Ήρθε η ώρα να εξετάσουμε, να αμφισβητήσουμε και τελικά να απορρίψουμε την κουλτούρα της δίαιτας να καταρρίψουμε τον μύθο της διατροφικής κουλτούρας όπου το να είσαι αδύνατος ισούται με το να είσαι υγιής. Κατά της δίαιτας δεν σημαίνει κατά της υγείας. Αντίθετα πολλές περιοριστικές δίαιτες έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ότι έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη γνωστική λειτουργία, την υγεία της καρδιάς, την ψυχολογία και τη θνησιμότητα, ενώ συμβάλλουν στην κοινωνική αδικία και την προκατάληψη του βάρους. Ας απαλλαχθούν οι άνθρωποι από το να περνούν κάθε στιγμή αστυνομεύοντας το σώμα τους, σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο και ενέργεια με εμμονή στις επιλογές τροφίμων, τις θερμίδες και τα παρόμοια.
Σκοπός της διατροφής είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να γεμίσουν την κοιλιά τους με το φαγητό που θέλουν και χρειάζονται και χωρίς την απόσπαση της πείνας να επιτρέψουν στο μυαλό τους να δει ζητήματα που είναι πολύ μεγαλύτερα και πιο σημαντικά από την εμφάνιση και το πώς τρώμε. Μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι το μυστικό της ευτυχίας και της ελευθερίας δεν είναι, στην πραγματικότητα, κλειδωμένο μέσα σε ένα μικρότερο σώμα που απαιτεί ένα κλειδί «δύναμης της θέλησης», όπως η κουλτούρα της διατροφής μας έκανε να πιστεύουμε εδώ και καιρό.
Δεν είναι μία επανάσταση ή ένας νέος τρόπος ζωής, είναι επιστροφή σε ένα φυσιολογικό τρόπο διατροφής που είχαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας που δεν χρειάστηκε να στηρίξουν την βαριά βιομηχανία της σύγχρονης κουλτούρας διατροφής. Η δίαιτα που ακολουθούσαν οι προηγούμενες γενιές είναι η λεγόμενη διαισθητική δίαιτα που βασίζεται σε πολύ απλές αρχές: να τιμάς την πείνα σου και να αφήνεις το σώμα σου να σε καθοδηγήσει στο τι και πόσο να φας. Aντί να τρώτε από έξω προς τα μέσα, ακολουθώντας κανόνες από μια δίαιτα, χρησιμοποίησε τις εσωτερικές φυσικές σου ενδείξεις για να αποφασίσεις πότε, τι και πόσο θα φας. Αυτό θα σε οδηγήσει πίσω στο σώμα σου. Οι παλιοί ήξεραν τι ήθελαν και άκουγαν το σώμα τους, δυστυχώς εμείς θα πρέπει να αγωνιστούμε να μάθουμε από την αρχή. Θυμηθείτε ότι ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο γνωρίζοντας πώς να το κάνουμε αυτό: Τα μωρά, όταν πεινούν, κλαίνε.
Πρέπει να καταργήσουμε την ιδέα ότι το φαγητό έχει ηθική αξία. Είναι απλώς φαγητό. Το σώμα σας θα το δει ως το καύσιμο που χρειάζεται για να διατηρήσει τη λειτουργία του σώματός σας. Το σώμα μας ξέρει τι χρειάζεται περισσότερο από οποιονδήποτε και θα κερδίσετε πολύ περισσότερο διανοητικό βάρος ακούγοντας το δικό σας σώμα.
Η ειρωνεία: Οι περισσότεροι διαπιστώνουν ότι μόλις δώσεις στον εαυτό σου την άδεια να φάει τα πράγματα που θέλεις όποτε θέλεις, τις «τροφές του φόβου», πέφτει η νοοτροπία της σπανιότητας και έτσι πέφτει και η ανάγκη για υπερκατανάλωση τροφής.
Εάν αρνηθείτε στο σώμα σας αυτό που ζητάει ή αυτό που χρειάζεται, δεν θα σας εμπιστευτεί. Δεν μπορείτε να βρείτε ειρήνη στον περιορισμό της τροφής με τρόπο που δεν είναι σωστός για εσάς ή το σώμα σας. Ο περιορισμός δεν θα σταματήσει στο τραπέζι της κουζίνας, θα ξεχυθεί σε κάθε πτυχή της ζωής σας. Το να ταιριάζεις με αυτό που μας λέει η κοινωνία μας ότι είναι ο «σωστός» τρόπος εμφάνισης δεν θα σε κάνει ποτέ ευτυχισμένο. Δεν πρόκειται να ξυπνήσεις ξαφνικά μια μέρα και να αγαπήσεις τον εαυτό σου, είναι μια διαδικασία και ξεκινά με την αποδοχή ότι είσαι μοναδικός και δεν αξίζει να παλέψεις ενάντια στη βιολογία σου για να το αλλάξεις αυτό. Μην είστε σε πόλεμο με το σώμα σας, είναι μια μάχη που δεν θα τελειώσει ποτέ. Μάθετε να ακούτε, να το εμπιστεύεστε και να το αποδέχεστε.
Η υγεία καθοδηγείται κυρίως από κοινωνικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όχι από το βάρος μπορείτε να είστε υγιείς ανεξάρτητα από το μέγεθός σας. Το να αγαπάς τον εαυτό σου και να ξέρεις ότι μπορείς να είσαι υγιής ανεξάρτητα από το βάρος σου είναι πραγματικά μια αποκάλυψη για τους περισσότερους. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι με το σώμα μας – το πρόβλημα είναι ο πολιτισμός μας.