Στόχος της άσκησης η «Τέχνη του Μαστιγώματος» (鞭劲法 - Biān Jìn Fǎ - Πιέν Τζιν Φα) είναι η ενδυνάμωση των πήχεων των χεριών ώστε να δέχονται μεγάλη πίεση. Παρότι η «Τέχνη του Σιδερένιου Χεριού» (铁臂功 - Tiě Bì Gōng - Τιέ Μπι Κουνγκ) έχει παρόμοιο στόχο με τη συγκεκριμένη άσκηση, καθώς οι πήχεις ενδυναμώνονται μέσω των χτυπημάτων που δίνει ο ασκούμενος. Στην «Τέχνη του Μαστιγώματος» η ενδυνάμωση των πήχεων βασίζεται στην πίεση που δέχονται καθώς ακουμπούν σε σκληρές επιφάνειες.
Για την άσκηση είναι απαραίτητο ένα ξύλινο κλαδί. Ο ασκούμενος πρέπει να στέκεται κοντά στο κλαδί. Οι αγκώνες τοποθετούνται σε οριζόντια θέση πάνω στο κλαδί έτσι ώστε να ασκείται πίεση με όλη τη δύναμη και το σώμα να σηκώνεται ελαφρώς. Όταν η μέση καταφέρει να φτάσει περίπου στο ύψος του κλαδιού θα πρέπει ο ασκούμενος να παραμείνει σ’ αυτή τη θέση για κάμποσο χρόνο κι έπειτα να χαμηλώσει το σώμα ώστε να φτάσει προς το έδαφος. Οι άκρες του ξύλινου κλαδιού πρέπει να είναι τοποθετημένες σε δύο κάθετους στύλους στο κατάλληλο ύψος. Θα πρέπει κανείς να εξασκείται καθημερινά το πρωί και το απόγευμα. Η άσκηση πρέπει να χωρίζεται σε «κύκλους» (σύνολο επαναλήψεων της άσκησης), δηλαδή ο ασκούμενος πρέπει να σηκώνει το σώμα και μετά να το κατεβάζει κάνοντας 10 τέτοιες επαναλήψεις για να ολοκληρώσει έναν «κύκλο». Ο αριθμός των κύκλων που θα κάνει πρέπει σταδιακά να αυξάνεται.
Εάν αισθανθεί κανείς οξύ πόνο στα χέρια ή εάν εμφανιστούν όγκοι και οιδήματα στους πήχεις θα πρέπει να πάρει θεραπευτικό «ελιξίριο» (药水 - Yào Shuǐ - Γιάο Σουέι), το οποίο χρησιμοποιείται ως εξής: τρίψτε το «ελιξίριο» πάνω στους πήχεις και τα χέρια πριν και μετά την άσκηση.
Μετά από έναν χρόνο εξάσκησης που τα χέρια θα έχουν συνηθίσει την πίεση που ασκείται κατά την επαφή τους πάνω σε χοντρά αντικείμενα θα είναι πιο εύκολη η εφαρμογή της άσκησης πάνω σε κλαδιά μπαμπού. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή προετοιμασία των μέσων εξάσκησης. Τοποθετήστε τέσσερις βαριούς πασσάλους μέσα στη γη σαν να είναι τα «πόδια» ενός τραπεζιού και να υπάρχει ένας χώρος ορθογωνίου σχήματος ανάμεσά τους. Κάθε πάσσαλος πρέπει να προέρχεται από πολύ χοντρό μπαμπού . Τοποθετήστε πάνω τους και παράλληλα προς το έδαφος 4 - 5 χοντρά κλαδιά μπαμπού και δέστε τα σφιχτά μεταξύ τους (σαν να φτιάχνετε ένα τραπέζι) με ένα μαλακό σκοινί. Ο ασκούμενος πρέπει να καθήσει στη στάση του «αναβάτη / αλόγου» (马步 - mǎ bù - μα μπου), να τοποθετήσει λυγισμένους τους αγκώνες πάνω στα οριζόντια μπαμπού και να ασκήσει μεγάλη πίεση για κάμποσο χρόνο. Έπειτα μπορεί να ξεκουραστεί και να επαναλάβει την άσκηση.
Όταν αρχίσετε να κάνετε εξάσκηση με τα μπαμπού, αυτά σιγά σιγά αρχίζουν να «πέφτουν» κατά 3 - 6 εκατοστά περίπου (1 - 2 CUNs). Ωστόσο, με τον καιρό η ασκούμενη πίεση θα αρχίσει να αυξάνεται. Η άσκηση θεωρείται αποτελεσματική όταν κάποιος καταφέρει να πιέσει τα μπαμπού τόσο ώστε να λυγίσουν κατά 18 - 21 περίπου εκατοστά. Σε αυτό το στάδιο θα πρέπει να τοποθετηθεί άλλη μια στρώση κλαδιών μπαμπού πάνω από την προηγούμενη για να συνεχιστεί η εξάσκηση. Δέστε από πάνω άλλη μια στρώση κλαδιών. Μπορείτε να τοποθετήσετε πάνω από 10 στρώσεις μπαμπού με αυτόν τον τρόπο και η εξάσκηση να ολοκληρωθεί όταν καταφέρετε, ασκώντας πίεση, να λυγίσετε τα μπαμπού κατά 33 περίπου εκατοστά (1 CHI). Απαιτούνται περίπου 3 - 4 χρόνια για να μάθει ένας ασκούμενος την τεχνική και μόνο τότε θεωρείται ότι έχει κατακτήσει το συγκεκριμένο Κουνγκ Φου.
Μετά από αυτό μπορεί κανείς να συνεχίσει την εξάσκηση ασκώντας πίεση πάνω σε πέτρες. Στόχος είναι οι πέτρες να αρχίσουν να θρυμματίζονται και να παραμορφώνονται.
Η απόκτηση της συγκεκριμένης δεξιότητας έχει τον εξής σκοπό: θα μπορεί κανείς να αποκρούει χτυπήματα του αντιπάλου με ξίφος, μαχαίρι ή μαστίγιο χωρίς να ανησυχεί για τραυματισμούς. Όσοι κατέχουν αυτή τη δεξιότητα δεν τη χρησιμοποιούν για να σκοτώσουν, αλλά μόνο για να σταματήσουν τον εχθρό. Επιπλέον, χάρη στην τεχνική αυτή κάποιος που είναι αιχμάλωτος κι έχει δεμένα τα χέρια του δεν πρόκειται να αποκτήσει σημάδια στο δέρμα από τα σκοινιά, όσο χοντρά κι αν είναι αυτά.
Το κείμενο αποτελεί μετάφραση από το: “Η Αυθεντική Κληρονομία των Σαολίν: Μέθοδοι εξάσκησης στις 72 τέχνες" - (1934)