Η Σπάθα Κοντάρι (朴刀 - Pǔ Dāo - Που Τάο) είναι ένα βαρύ όπλο με ένα μακρύ και πλατύ σπαθί από χάλυβα σε ξύλινη λαβή. Έχει συνολικό μήκος 1.20 έως 1.50 μέτρα με μήκος κεφαλής 62.54 εκατοστά. Εμφανίστηκε στη δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng) και χρησιμοποιήθηκε ευρέως μέχρι το τέλος της δυναστείας των Τσινγκ (清 - Qīng). Λέγεται ότι δεν επιτρεπόταν στους ανθρώπους να κρατούν μακριά όπλα εκείνη την εποχή, έτσι κάποιοι άλλαξαν το Μεγάλο Σπαθί (大刀 - Dà Dāo - Τα Τάο) σε Κοντό Σπαθί (短刀 - Duǎn Dāo - Τουάν Τάο) και πρόσθεσαν τη λαβή κατά τη διάρκεια της μάχης. Πολλές ιστορικές καταγραφές αναφέρουν ότι τα "Μαχαίρια Παντελονιών (裤刀 - Kù Dāo - Κου Τάο)", δηλαδή τα μαχαίρια που κρέμονται στα παντελόνια, δεν μπορούσαν να απαγορευθούν επειδή οι άνθρωποι έπρεπε να τα χρησιμοποιούν καθημερινά, επομένως τα σπαθιά κοντάρια έγιναν τα μόνα νόμιμα λαϊκά όπλα. Κατά τη δυναστεία των Τσινγκ ο μοναχός Τζι Τσιν (寂勤 - Jì Qín) τελειοποίησε την τεχνική με αυτό το όπλο.
Η Σπάθα Κοντάρι ονομάζεται αλλιώς και "Τάιπινγκ Τάο (太平刀 - Tàipíng Dāo)". Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στα τέλη της δυναστείας των Τσινγκ, οι στρατιώτες του Ουράνιου Βασιλείου της Τάιπινγκ* (太平天国 - Tàipíng Tiānguó - Τάιπινγκ Τιένγκούο) χρησιμοποιούσαν όλοι τη σπάθα κοντάρι. Η εξέγερση του κράτους αυτού εκείνη την εποχή όχι μόνο χρησιμοποίησε αυτά τα παραδοσιακά και αρχαία όπλα, αλλά και ξεπέρασε τον τακτικό στρατό της δυναστείας των Τσινγκ όσον αφορά τα πυροβόλα όπλα και τον εξοπλισμό. Τέλος, το όπλο αυτό έχει και το όνομα "Πο Τάο (播刀 - Bō Dāo)", γνωστό ως "Ζώνη Δύο Χεριών (双手带 - Shuāngshǒu Dài - Σουάνσόου Τάι)" αφού το όπλο το κρατάει ο ασκούμενος από τη λαβή με τα δύο του χέρια. Είναι ευέλικτο και χρησιμοποιείται συχνά για αυτοάμυνα. Τεχνικές χρήσης αυτού του όπλου είναι το χώρισμα, το μαχαίρωμα, το τεμάχισμα κ.ά.
*Το Ουράνιο Βασίλειο των Ταϊπίνγκ, που αργότερα συντομεύτηκε σε Ουράνιο Βασίλειο ή Ουράνια Δυναστεία, ήταν ένα μη αναγνωρισμένο αντάρτικο κράτος στην Κίνα επιβάλοντας μία χριστιανική θεοκρατική απόλυτη μοναρχία από το 1851 έως το 1864.