Το Κοντό Σπαθί (砍刀 - Kǎn Dāo) είναι ένα είδος σπαθιού με λεπίδα σε σχήμα μισοφέγγαρου, που χρησιμοποιείται κυρίως για τεμαχισμό για αυτό και οι άνθρωποι συνηθίζουν να το ονομάζουν "μαχαίρι". Μπορεί να έχει και μακρύτερη λεπίδα με πιο χοντρή πλάτη και ξύλινη λαβή με σκοπό την κοπή ξύλων. Το όπλο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα πολεμικά όπλα στην αρχαία Κίνα. Παρ'όλα αυτά ιστορικά έχουν βρεθεί και άλλα τρία είδη κοντών σπαθιών στον κόσμο που είναι το Ευρωπαϊκό Κοντό Σπαθί, το Αμερικανικό Κοντό Σπαθί και το Σκανδιναβικό Κοντό Σπαθί.
Ειδικότερα στη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) στην Κίνα υπήρχε το Κοντό Σπαθί το οποίο ήταν πιο δημοφιλές στα τέλη της δυναστείας. Το σπαθί που χρησιμοποιούσε ο κινεζικός στρατός στις πρώτες μέρες του Αντι-Ιαπωνικού Πολέμου ήταν ένας τυπικός τύπος κοντού σπαθιού. Ειδικότερα, ένα μεγάλο μέρος των κοντών σπαθιών που χρησιμοποιούσε η 29η Στρατιά του Γκούομινταν (国民党 - Guómíndǎng) πριν και μετά το «Συμβάν της 7ης Ιουλίου» επεξεργάστηκαν σε εργοστάσια στο Πεκίνο1. Ήταν σχετικά ομοιόμορφα και τυποποιημένα, με καλή ποιότητα και τα πιο αντιπροσωπευτικά. Αυτό το είδος σπαθιού αποτελούνταν από τρία μέρη που ήταν το σώμα της λεπίδας, τη λαβή και τον χειροφύλακα. Ζύγιζε συνολικά έξι κιλά. Το σώμα της λεπίδας χωριζόταν στην άκρη της λεπίδας, την πλάτη της λεπίδας και άλλα μέρη. Το μήκος της λεπίδας ήταν 59.5 εκατοστά και το φαρδύτερο μέρος του μπροστινού μέρους της λεπίδας ήταν 5.7 εκατοστά.
Το άκρο του κοντού σπαθιού δεν ήταν πολύ αιχμηρό, επομένως δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μαχαίρι. Οι περισσότερες από τις λεπίδες κοντά στο πίσω μέρος της λεπίδας είχαν μία με δύο αυλακώσεις, οι οποίες ήταν γενικά ρηχές και έπαιζαν ρόλο μόνο στην ενίσχυση της αντοχής της λεπίδας. Άλλοι τύποι κοντών σπαθιών είχαν οδοντώσεις στο πίσω μέρος του σπαθιού ή φορούσαν αρκετούς χάλκινους και σιδερένιους δακτυλίους, σκοπός των οποίων ήταν να μην καταστραφεί το πίσω μέρος του σπαθιού από τη λεπίδα του αντιπάλου. Η λαβή ήταν ως επί το πλείστον ενσωματωμένη με το σώμα του σπαθιού. Επιπλέον, οι στρατιώτες κρεμούσαν κόκκινο μεταξωτό ύφασμα για να ενισχύσουν την ορμή του σπαθιού. Οι περισσότερες λαβές των κοντών σπαθιών και οι δακτύλιοι ήταν τυλιγμένες με βαμβακερές υφασμάτινες λωρίδες. Η μέθοδος τυλίγματος ήταν ιδιαίτερη και ήταν δύσκολο για όσους δε γνώριζαν να τα τυλίξουν σφιχτά. Υπήρχαν επίσης δύο κομμάτια χειροφύλακα στερεωμένα στη λαβή με χάλκινα και σιδερένια πριτσίνια, και στη συνέχεια τυλιγμένα με βαμβακερό σχοινί πάνω του σταθερά, και είχε τυλιχθεί γύρω από το τμήμα του δακτυλίου του σπαθιού. Είτε πρόκειτο για υφασμάτινες λωρίδες είτε για βαμβακερές κλωστές, ο σκοπός ήταν να μη γλιστρήσει το κοντό σπαθί από τα χέρια του στρατιώτη λόγω ιδρώτα ή αίματος. Το μήκος και το πλάτος της λαβής ποίκιλαν από σπαθί σε σπαθί και ο δακτύλιος του κοντού σπαθιού είχε επίσης διαφορετικά σχήματα όπως τέλειος κύκλος, οβάλ και γάντζος.
Σήμερα το Κοντό Σπαθί έχει μήκος 91.44 εκατοστά και είναι ένα όπλο που χρησιμοποιούν οι μοναχοί του ναού Σαολίν. Απαιτείται πολύ εξάσκηση εκ μέρους του ασκούμενου για να καταφέρει να κατακτήσει τις τεχνικές του κοψίματος και τη γρήγορη ταχύτητα. Το όπλο αυτό μπορεί να παρουσιαστεί σε επίπεδο παγκόσμιας κλάσης ανάλογα με το επίπεδο του ασκούμενου. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί μαζί με την Ασπίδα (盾牌 - Dùn Pái - Τούεν Πάι) ή και μόνο του.
1. Το Πεκίνο (北平 - Běipíng - Πέιπινγκ), λατ. Peiping ή Beiping ήταν το όνομα του Πεκίνου σε διαφορετικές περιόδους, ιδίως 1928 - 1949 μ.Χ