To Μαστίγιο του Βοσκού (牧羊鞭 - Mù Yáng Biān - Μου Γιάνγκ Πιέν) ή αλλιώς Μαστίγιο (鞭 - Biān - Πιέν) θεωρείται ένα από τα πιο αρχαία κινεζικά όπλα και ανήκει στην κατηγορία των κοντών αλλά και μαλακών όπλων. Πήρε αυτό το όνομα γιατί οι βοσκοί το κουβαλούσαν μαζί τους αφού ήταν πολύ εύκολο να το κρύψουν στα ρούχα τους και όταν χρειαζόταν να το χρησιμοποιήσουν για την προστασία τους ενάντια στους ληστές. Το Μαστίγιο ξεκίνησε νωρίτερα και ήταν πολύ δημοφιλές την περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου (春秋 - Chūnqiū - Τσουέν Τσιό, 770 - 476 π.Χ) και την περίοδο των εμπόλεμων κρατών (475-221 π.Χ). Εισήχθη στον ναό Σαολίν κατά τη δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng). Πολλοί διάσημοι στρατηγοί και δάσκαλοι έκαναν χρήση και τελειοποίησαν την τεχνική αυτού του όπλου, ανάμεσά τους οι Χουάν Γκούα (黄盖 - Huáng Gě), Χου Γιέν Τσούο (呼延灼 - Hū Yán Zhuó) και Γιούτσι Γκονγκ (尉迟恭 - Yùchí Gōng) διάσημος στρατηγός κατά την περίοδο της δυναστείας Τανγκ (唐 - Táng). Το Μαστίγιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν κοντό ραβδί, έτσι ώστε μπορεί να θεωρηθεί όχι μόνο ως «μαλακό», αλλά και ως «σκληρό» όπλο.
Τα Σκληρά Μαστίγια κατασκευάζονται κυρίως από χαλκό ή σίδηρο σε σχήμα μπαμπού αλλά και από ξύλο του οποίου το μήκος είναι ίσο με το πλάτος ενός ανθρώπινου βραχίονα και των ώμων, γνωστό και ως «Κοντό Μαστίγιο (短鞭 - Duǎn Biān - Τουάν Πιέν)». Λόγω του κοντού σχήματός του, είναι πολύ βολικό στη χρήση. Επίσης μπορεί να είναι κατασκευασμένα και από 13 τμημάτων υδροαλεσμένο ατσάλι μήκους περίπου 1 μέτρου. Τα σκληρά μαστίγια χρησιμοποιούνται γενικά στις μάχες αλόγων, και όσοι κρατούν μαστίγια κρατούν συνήθως διπλά μαστίγια. Το ατσάλινο μαστίγιο είναι βαρύ και χωρίς λεπίδες, μπορεί να βλάψει τον αντίπαλο με δύναμη. Επομένως, όσοι κάνουν χρήση του σκληρού μαστίγιου πρέπει να είναι δυνατοί και θαρραλέοι. Αυτό που οι απλοί άνθρωποι αποκαλούν μαστίγιο συνήθως αναφέρονται στο σκληρό μαστίγιο.
Τα Μαλακά Μαστίγια είναι κατασκευασμένα κυρίως από δέρμα (συνήθως ουρά τίγρη) και αποτελούνται από μία κεφαλή βέλους, μία λαβή, έναν αριθμό σιδερένιων τμημάτων μαστίγιου και έναν συνδεδεμένο δακτύλιο. Το μαλακό μαστίγιο εμφανίστηκε στη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) και θεωρήθηκε ότι ήταν ένα βίαιο κρυφό όπλο στο οποίο δεν ήταν εύκολο να αντισταθείς. Είναι εύκολο στη μεταφορά του και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεγάλες ή μικρές χρονικές περιόδους, τόσο μαλακό όσο και σκληρό. Το Μαστίγιο των Επτά Τμημάτων (七节鞭 - Qī Jié Biān - Τσι Τζίε Πιέν), το Μαστίγιο των Εννέα Τμημάτων (九节鞭 - Jiǔ Jié Biān - Τζιό Τζίε Πιέν) και το Μαστίγιο των Δεκατριών Τμημάτων (十三节鞭 - Shísān Jié Biān - Σισαν Τζίε Πιέν) ονομάζονται μαλακά μαστίγια και δύσκολα ξεφτίζουν. Το μαλακό μαστίγιο κινείται κυρίως κυκλικά και είναι κατάλληλο τόσο για μάχη με άλογα όσο και χωρίς. Με τη βοήθεια του κουνήματος του βραχίονα και της στροφής του σώματος, αυξάνεται η ταχύτητα του μαστίγιου και αλλάζει η κατεύθυνση της κίνησής του. Το μαλακό μαστίγιο χωρίζεται σε μονό μαστίγιο και διπλό μαστίγιο και μπορεί επίσης να συνδυαστεί και με άλλα όπλα.
Η πρακτική του μαλακού Μαστίγιου του Βοσκού (牧羊鞭 - Mù Yáng Biān - Μου Γιάνγκ Πιέν) δεν είναι περίπλοκη. Στηρίζεται στο «Κίνημα των Πέντε Λουλουδιών (五花运动 - Wǔ Huā Yùndòng - Γου Χουά Γιουτόνγκ)». Η μορφή των πέντε λουλουδιών είναι να σχεδιάζουν οκτώ χαρακτήρες, αλλά οι οκτώ χαρακτήρες στη μέθοδο του μαστιγώματος είναι οριζόντιοι και όχι ίσιοι. Η πρακτική της τροχιάς είναι το θεμέλιο του μαστιγώματος, γιατί δεν είναι μόνο η πιο βασική μορφή μαστιγώματος, αλλά και η πιο θεμελιώδης τεχνική. Οι συνήθεις χρησιμοποιούμενες μέθοδοι μαστιγώματος περιλαμβάνουν το σχίσιμο, το σκούπισμα, το μαχαίρωμα, το τρύπημα, το τράβηγμα, το κόψιμο, το πέταγμα, το κρέμασμα, το χτύπημα στο έδαφος κ.ά.