Τέχνη 武

Γου Τσιν Σι (五禽戲 - Wǔ Qín Xì)

“Αν ένας τρόπος είναι καλύτερος από έναν άλλον, τότε σίγουρα είναι ο τρόπος της φύσης.”

Ο Χουά Τουό (華佗 - Huà Tuο, 140-208 μ.Χ.) ήταν διάσημος Κινέζος γιατρός που έζησε κατά τη διάρκεια της Ύστερης δυναστείας των Ανατολικών Χαν (東漢 - Dōng Hàn, 25-220 μ.Χ.). Το ιστορικό κείμενο «Ιστορία των Τριών Βασιλείων» (三國志 - Sān Guó Zhì - Σαν Γκουό Τζι) και το «Βιβλίο της Ύστερης Περιόδου Χαν» (後漢書 - Hòu Hàn Shū - Χόου Χαν Σου) καταγράφουν τον Χουά Τουό ως τον πρώτο άνθρωπο στην Κίνα που χρησιμοποίησε αναισθησία κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης. Χρησιμοποίησε ένα γενικό αναισθητικό συνδυάζοντας κρασί με ένα φυτικό αφέψημα που ονομάζεται «Μα Φέι Σαν» (麻沸散 - Má Fèi Sàn), το οποίο φτιάχνεται κυρίως από κάποια λουλούδια που όταν συνδυάζονται με αλκοόλ προκαλούν μούδιασμα. Ο Χουά Τουό φημίζεται για τις ικανότητές του στον βελονισμό, τη βοτανική ιατρική και τις ιατρικές ασκήσεις Ντάο Γιν (導引 - Dǎo Yǐn). Επίσης ανέπτυξε το Γου Τσιν Σι (五禽戲 - Wǔ Qín Xì - Άσκηση / Παιχνίδι των Πέντε Ζώων) από τη μελέτη των κινήσεων της τίγρης, του ελαφιού, της αρκούδας, του πιθήκου και του γερανού.

Οι ασκήσεις του, μιμούμενες τις κινήσεις των ζώων, προορίζονταν για την ανακούφιση πληθώρας συμπτωμάτων.

«Έχω μια μέθοδο», δήλωνε ο Χουά Τουό, «γνωστή ως Παιχνίδι των Πέντε Ζώων· τίγρης, ελάφι, αρκούδα, πίθηκος, πουλί. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απαλλαγούμε από ασθένειες και είναι επωφελής για κάθε ακαμψία των αρθρώσεων ή των αστραγάλων. Όταν το σώμα αισθάνεται άρρωστο, πρέπει να κάνετε μία από τις ασκήσεις. Μετά από εφίδρωση θα αισθανθείτε το σώμα ελαφρύτερο και το στομάχι να διαμαρτύρεται!

Οι κινήσεις των αρκούδων είναι καλές για το στομάχι και τη σπλήνα. Της τίγρης καταπραΰνουν τον πόνο στη μέση και την πλάτη. Οι κινήσεις των ελαφιών μπορούν να μειώσουν το λίπος γύρω από τη μέση κι εκείνες του πιθήκου ενδείκνυνται για τις καρδιοπνευμονικές λειτουργίες. Τέλος, οι κινήσεις των πουλιών μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη της αρθρίτιδας.»

Ο Γου Που (吳普 - Wú Pǔ) και ο Φαν Α (樊阿 - Fán Ā) ήταν μαθητές του Χουά Τουό. Ο Χουά Τουό τούς δίδαξε ότι το σώμα πρέπει να ασκείται σε κάθε μέρος και πως η άσκηση δεν πρέπει να παρακωλύεται με κανέναν τρόπο.

«Η άσκηση», έλεγε, «προκαλεί καλή πέψη και ελεύθερη ροή του αίματος. Είναι σαν ένας στύλος πόρτας που δεν πρέπει να μένει ακίνητος και να σαπίζει. Έτσι, οι αρχαίοι σοφοί που ασχολούνταν με ασκήσεις Ντάο Γιν γύριζαν το κεφάλι με τον τρόπο μιας αρκούδας και κοιτούσαν πίσω χωρίς να γυρίσουν τον λαιμό. Με το τέντωμα στη μέση και τη μετακίνηση των διαφορετικών αρθρώσεων προς τα αριστερά και προς τα δεξιά εμποδίζονται τα γηρατειά.»

Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν τουλάχιστον 40 σωζόμενα κλασικά κείμενα που περιέχουν σελίδες για τον Γου Τσιν Σι. Θεωρείται ως η αρχαιότερη άσκηση Ντάο Γιν (導引 - Dǎo Yǐn), με πλήρως ανεπτυγμένη μορφή και βασίζεται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική και φιλοσοφία. Επίσης, το Γου Τσιν Σι είναι το μόνο υπάρχον κλασικό σύστημα που μπορεί να αποδοθεί σε έναν πιστοποιημένο μεμονωμένο δημιουργό.

Η ιδέα πίσω από την επιλογή των πέντε πλασμάτων είναι Η Θεωρία των Πέντε Στοιχείων (五行 - Wǔ Χíng - Γου Σινγκ) (μέταλλο, ξύλο, νερό, φωτιά και γη), τα οποία αντιστοιχούν με χρώματα, εποχές, εσωτερικά όργανα, αισθητήρια όργανα και συναισθήματα.Συμβολικά, οι πέντε στάσεις που μιμούνται τα ζώα αντιπροσωπεύουν διαφορετικά εσωτερικά όργανα και λειτουργικά συστήματα. Επομένως, καθεμία από τις πέντε στάσεις έχει σχεδιαστεί για να ρυθμίζει τις λειτουργίες των αντίστοιχων οργάνων και των σχετικών συστημάτων του σώματος.

Για παράδειγμα, η τίγρης αντιστοιχεί με το νερό και τα νεφρά, το ουροποιητικό σύστημα και το αναπαραγωγικό σύστημα. Το ελάφι αντιστοιχεί με το ξύλο και το συκώτι, τη χοληδόχο κύστη, το πεπτικό και ορμονικό σύστημα. Ο πίθηκος αντιστοιχεί με τη φωτιά και την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία και το κυκλοφορικό σύστημα. Η αρκούδα αντιστοιχεί με τη γη και τη σπλήνα, το πάγκρεας και το πεπτικό σύστημα. Το πουλί αντιστοιχεί με τον χρυσό και τους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα. Και όλη η διαδικασία της άσκησης λειτουργεί θετικά στο κινητικό και το νευρικό σύστημα.

Λίγο μετά την εφεύρεση του Χουά Τουό, το Γου Τσιν Σι έγινε μόδα μεταξύ ανθρώπων από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα. Ο θρύλος λέει ότι ο Σίμα Γι (司馬懿 - Sīmǎ Yì) (179 - 251 μ.Χ.), στρατηγός, κυβερνητικός αξιωματούχος και αντιβασιλέας του κράτους του Γουέι (魏 - Wèi) στην περίοδο των Τριών Βασιλείων (三國 - Sān Guó - Σαν Γκουό, 220 - 280 μ.Χ.), δεν εγκατέλειψε την άσκηση του Γου Τσιν Σι ακόμη και όταν ήταν στην πρώτη γραμμή. πολεμώντας ενάντια στους στρατούς εισβολής ενός  αντίπαλου κράτος.Οι σεναριογράφοι έχουν συνυφάνει αυτήν την ιστορία στο Τζουίν Σι Λιέν Μανγκ (Advisors Alliance, 军师联盟 - Jūn Shī Lián Méng), μια δραματική σειρά του 2017 που τροφοδότησε το  ενδιαφέρον του κοινού για την κλασική αυτή άσκηση.

Αποδεδειγμένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη διατήρηση της καλής υγείας, το Γου Τσιν Σι ως «θεραπευτική άσκηση» έχει προσελκύσει την προσοχή γενεών Κινέζων.

Η πιο εντυπωσιακή φιγούρα είναι ο Γκούα Χονγκ (稚川 - Gě Hóng), ένας γνωστός Ταοϊστής ιερέας και γιατρός κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Ανατολικών Τζιν (晉 - Jìn, 317 - 420 μ.Χ.), ο οποίος επινόησε μια άλλη εκδοχή του για την άσκηση που μιμείται τα ζώα, αλλά παραδέχτηκε ότι άντλησε έμπνευση από τον Γου Τσιν Σι.

Από το «Γιάνγκ Σινγκ Γιάν Μινγκ Λου» (養性延命錄 - Yǎng Χìng Yán Mìng Lù), ένα αριστούργημα των Ταοϊστών που γράφτηκε από τον Tάο Χονγκ Τζινγκ (陶弘景 - Táo Ηóng Jǐng) της Νότιας Δυναστείας (420 - 589 μ.Χ.), οι μελετητές βρήκαν σήμερα τις πρώτες, ολοκληρωμένες καταγραφές της άσκησης Γου Τσιν Σι. Το Γου Τσιν Σι διατήρησε τη δημοτικότητά του στις δυναστείες Σουέι (581 - 618 μ.Χ.) και Τανγκ (618 - 907 μ.Χ.). Οι ποιητές της δυναστείας Τανγκ, Λιό Ζονγκ Γιουάν (柳宗元 - Liǔ Zōng Yuán) και Λι Σανγκ Γιν (李商隱 - Lǐ Shāng Υǐn) έγραψαν και οι δύο ζωντανές περιγραφές για το πώς οι φίλοι τους εξασκούσαν την άσκηση Γου Τσιν Σι.

Εμπνευσμένος από την άσκηση, ο Τσεν Τουάν (陳摶 - Chén Tuán) της δυναστείας Σονγκ (960 - 1279 μ.Χ.), δημιούργησε το Λιό Χουά Μπα Φα Τσουάν (六合八法拳 - Liù Hé Bā FǎQuán) - Στιλ των 6 αρμονιών και των 8 μεθόδων, ένα στιλ κουνγκ φου που είναι δημοφιλές ακόμα και σήμερα. Οι ποιητές της δυναστείας Σονγκ, Λου Γιόου (陸游 - Lù Yóu) και Mέι Γιάο Τσεν (梅堯臣 - Méi Yáo Chén) κατέγραψαν και οι δύο στα ποιήματά τους πώς η άσκηση του Γου Τσιν Σι τους βοήθησε να ανακτήσουν γρήγορα την υγεία τους, χωρίς την λήψη φυτικών φαρμάκων.

Στις δυναστείες Μινγκ και Τσινγκ, ωστόσο, το Γου Τσιν Σι έγινε σταδιακά μια σιωπηρή δεξιότητα μόνο για τις κοινωνικές ελίτ. Συγχρόνως οι πολεμικοί καλλιτέχνες εκείνη την εποχή είχαν επίσης αναπτύξει διάφορα στιλ που μιμούνται ζώα ή ακόμα και έντομα, όπως το  στυλ της Τίγρης, του Πιθήκου, του Φιδιού, του Γερανού και του Μάντις (αλογάκι της Παναγίας).

Το Γου Τσιν Σι τράβηξε την προσοχή ενός αλλοδαπού που ήρθε στην Κίνα στα τέλη του 18ου αιώνα. Ο Γάλλος Ιησουίτης ιεραπόστολος Jean Joseph Marie Amiot (1718 - 93 μ.Χ.) ήρθε στην Κίνα το 1750 και εργάστηκε ως επίσημος μεταφραστής δυτικών γλωσσών για τον αυτοκράτορα Τσιάν Λονγκ (乾隆帝 - Qián Lóng) της δυναστείας των Τσινγκ (1644 - 1911 μ.Χ.). Ο Amiot ήταν Ασιάτης ανταποκριτής της Ακαδημίας των Επιστημών στη Γαλλία και πνευματικός ηγέτης της γαλλικής αποστολής στο παλιό Πεκίνο.Οι ιστορικές μελέτες δείχνουν ότι ο Amiot ήταν αυτός που μετέφρασε για πρώτη φορά και εισήγαγε το Γου Τσιν Σι του Χουά Τουό στην Ευρώπη.

Η άσκηση Γου Τσιν Σι, μαζί με το Γι Τζιν Τζινγκ , Μπα Ντουά Τζιν  και Τάι Τσι, γνώρισαν ανανεωμένη δημοτικότητα μετά την ίδρυση της Νέας Κίνας το 1949.Ο Εκδοτικός Οίκος του Λαϊκού Αθλητισμού συνέταξε και δημοσίευσε μια σειρά βιβλίων για τις κλασικές ασκήσεις. Κάθε ένα από αυτά τα βιβλία φέρεται να είχε πουλήσει τουλάχιστον 2 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970. Αυτά εισήχθησαν στην Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Το 1982, η Γου Τσιν Σι έγινε μια από τις συνιστώμενες παραδοσιακές ασκήσεις για το ιατρικό κολέγιο και τους φοιτητές πανεπιστημίου της Κίνας. Το 2009, καταχωρήθηκε ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά υπό κρατική προστασία στην πατρίδα του Χουά Τουό, Μπο Τζόου (亳州 - Bó Ζhōu), στην επαρχία Aνχουέιi (安徽 - Ānhuī) της Ανατολικής Κίνας.

Οι ιατρικές μελέτες δείχνουν ότι η τακτική άσκηση του  Γου Τσιν Σι επιφέρει πολλά οφέλη. Δυναμώνει τις αρθρώσεις, δυναμώνει τη μέση, θρέφει τα όργανα, βοηθά στην πρόληψη ασθενειών και πιθανώς παρατείνει τη ζωή.Η άσκηση Γου Τσιν Σι λειτουργεί επίσης ως αποτελεσματικό εργαλείο για συναισθηματική και πνευματική καλλιέργεια. Η συμβολική χροιά των ζώων μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχική κατάσταση και τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Η αξιοπρέπεια και η αρρενωπή δύναμη της τίγρης, η κομψότητα του ελαφιού, η γήινη και απαλή δύναμη της αρκούδας, το χαριτωμένο και ελεύθερο πνεύμα του πουλιού και η ζωντάνια και η επαγρύπνηση του πιθήκου, όλα αποτυπώνουν τα σημάδια τους στη συνείδηση ​​και βοηθούν στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης, λένε οι ερευνητές.

Η άσκηση Γου Τσιν Σι έχει τουλάχιστον 20 διαφορετικές εκδοχές που σε όλο τον κόσμο. Η πιο σύνθετη μορφή έχει 60 στάσεις και η απλούστερη έχει μόνο πέντε στάσεις.     

Χουά Τουό (華佗 - Huà Tuó)
Χουά Τουό (華佗 - Huà Tuó)
Τα 5 ζώα του Τσι Κουνγκ
Τα 5 ζώα του Τσι Κουνγκ
Θεωρείται δεδομένο ότι οι Σαολίν βασίστηκαν στη θεωρία και την πρακτική του «Παιχνιδιού των Πέντε Ζώων» για να δημιουργήσουν το διάσημο «Σύστημά των Πέντε Ζώων» (五形 - Wǔ Xíng - Γου Σινγκ). Δεν αρκέστηκαν στις παρατηρήσεις του Χουά Τουό, αλλά εξέλιξαν περαιτέρω την τεχνική παρατηρώντας όχι μόνο τις κινήσεις των ζώων, αλλά και τις τεχνικές επίθεσης και άμυνάς τους και -ακόμη περισσότερο και θαυμαστό- τα χαρακτηριστικά τους, φυσικά και μη. Μελετώντας τη «Θεωρία των Πέντε Στοιχείων» μπορεί κανείς να αντιληφθεί και να κατανοήσει τον συμβολισμό που κρύβεται πίσω από την υιοθέτηση των κινήσεων αυτών των πέντε ζώων. Στην πραγματικότητα οι Σαολίν μελέτησαν και διδάχθηκαν απ' όλη τη φύση. Η παρατήρηση, η μελέτη και η μαθητεία στους τρόπους των ζώων και της φύσης στο σύνολό της είναι ένας από τους παράγοντες που πλούτισαν το Σαολίν και το έκαναν να μπορεί να εφαρμοστεί απ' όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών τους, φυσικών ή μη.

Παραπάνω άρθρα σχετικά με Μαλακό Τσι Κουνγκ (软氣功)