Την περίοδο Τσινγκ (清 - Qīng, 1644 - 1911 μ.Χ.) κυκλοφόρησε η χειρόγραφη πραγματεία για την άοπλη μάχη των Σαολίν ή αλλιώς για τη «Γροθιά Σαολίν» (少林拳 - Shào Lín Quán - Σάο Λιν Τσουάν). Πρόκειται για το «Κλασικό της Μάχης με Χέρια, Τεχνικές Προετοιμασίας για Μάχη με Χέρια» (拳經,拳法備要 - Quán Jīng, Quán Fǎ Bèi Yào - Τσουάν Τσινγκ, Τσουάν Φα Μπέι Γιάο) του Τζανγκ Κονγκ Τζάο (張孔昭 - Zhāng Kǒng Zhāo).
Αξίζει να αναφερθεί κανείς στην εισαγωγή του 1784 του Τσάο Χουάν Ντόου (曹煥斗 - Cáo Huàn Dòu). Ο αυτοβιογραφικός πρόλογος του Τσάο ρίχνει φως στο κοινωνικό του υπόβαθρο. Ο ασκούμενος του Σαολίν γεννήθηκε σε μια οικογένεια μικρών γαιοκτημόνων που ανήκαν στα κατώτερα κλιμάκια της τοπικής κυβέρνησης. Η φυλή ήταν προεξέχουσα και είχε το δικό της σχολείο, το οποίο παρακολούθησε ο Τσάο και η οικογένεια του ήταν αρκετά εύπορη, ώστε να προσλάβει ο πατέρας του έναν ιδιωτικό εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών, με τον οποίο το αγόρι ασκούνταν μετά το σχολείο. Ο Τσάο αναφέρει στην εισαγωγή του:
«Η άοπλη μάχη είναι μια εξαιρετική μέθοδος του ναού Σαολίν για την προστασία του σώματος και την προστασία από την ταπείνωση. Αυτή η τεχνική φτάνει στη θεϊκή λεπτότητα.
Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλοί που τη μελέτησαν, αλλά μόνο τρεις έλαβαν την αυθεντική μετάδοση του δασκάλου Τσανγκ Κονγκ Τσάο: ο Τσανγκ Τζινγκ Τάο (程景陶 - Chéng Jǐng Táo), ο Χου Γo Τζιάνγκ (胡我江 - Hú Wǒ Jiāng) και ο Τσανγκ Τσονγκ Λουέ (张仲略 - Zhāng Zhòng Lüè). Στη συνέχεια διαχωρίστηκε σε πολυάριθμα στιλ χάνοντας σταδιακά την αρχική μέθοδο. Μερικές φορές ταλαντούχοι ασκούμενοι μεγαλώνουν και για λίγο γίνονται διάσημοι. Ωστόσο, ως επί το πλείστον, τεντώνουν τους μύες τους και εκθέτουν τα κόκκαλά τους, σπαταλούν την ενέργεια τους Τσι (氣 - Qì) με το να χρησιμοποιούν δύναμη. Κανείς από αυτούς δεν έχει πραγματικά ακούσει τις έξυπνες εφαρμογές της τεχνικής του δασκάλου Τσανγκ, της λεπτότητάς της και τους απεριόριστους μετασχηματισμούς της.
Εφαρμόζοντας τη μέθοδο άοπλης μάχης του δασκάλου, κάποιος φρουρεί το πνεύμα του μεταξύ των φρυδιών και κατευθύνει το Τσι του στην κατώτερη κοιλιά. Η μάχη είναι σαν μια όμορφη γυναίκα που ξαπλώνει σε λουλούδια. Πώς θα μπορούσε να έχει αιχμηρές άκρες;
Είμαστε τέσσερις αδελφοί στην οικογένειά μου, εγώ είμαι τρίτος. Στο χωριό μας οι αδύναμοι δέχονταν προσβολές και κάποιοι εκφοβίζονταν. Πάντα φοβόμουν μήπως κακοποιηθώ και επομένως είχα αφιερώσει τη ζωή μου στις πολεμικές τέχνες. Ο πατέρας μου δεν αντιτίθετο στην εκπαίδευσή μου. Αντίθετα, κάλεσε από μακριά έναν εξαιρετικό δάσκαλο για να με διδάξει. Την εποχή εκείνη ήμουν δεκατριών και μελετούσα τα κλασικά της φυλής στη σχολή μας. Όταν γυρνούσα από το σχολείο ασκούμουν μαζί του.
Όταν ήμουν δεκαοκτώ, πήρα το «Κλασικό της Μάχης με Χέρια, Τεχνικές Προετοιμασίας για Μάχη με Χέρια» του δασκάλου Τσανγκ Κονγκ Τσάο. Το έπαιρνα μαζί μου στο σχολείο και το μελετούσα μέρα - νύχτα. Το αντιμετώπιζα σαν να είχα αποκτήσει έναν σπάνιο θησαυρό. Όταν έφτασα στο κεφάλαιο “Η Γροθιά Σαολίν 'Κοντό Χέρι', Δέκα Αρχές” (少林寺短打身法統宗拳譜,十則 - Shào Lín Sì Duǎn Dǎ Shēn Fǎ Tǒng Zōng Quán Pǔ, Shí Zé - Σάο Λιν Σι Τουάν Τα Σεν Φα Τονγκ Ζονγκ Τσουάν Που, Σι Ζούα), η αποφασιστικότητά μου ήταν ισχυρή και το πνεύμα μου συγκεντρωμένο. Το σκεφτόμουν έντονα, έως ότου ξαφνικά ονειρεύτηκα ότι δύο ηλικιωμένοι μου το εξηγούσαν. Το σώμα μου έγινε πιο ευκίνητο και τα χέρια μου πιο ζωντανά. Το μυαλό μου έμαθε τη λεπτότητα για την «Καλλιέργεια του Τσι» (练氣 - Liàn Qì - Λιίν Τσι).
Όταν έφτασα είκοσι οκτώ, επειδή πήγαινα επανειλημμένα στις εξετάσεις και αποτύγχανα, εγκατέλειψα το σπίτι και επεδίωξα να βρω αλλού τον δρόμο μου και να προοδεύσω. Ωστόσο, πολλές φορές ασθενούσα και υποχρεωνόμουν να επιστρέψω.
Ωστόσο, η λεπτότητα της εφαρμογής της μεθόδου εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την «εσωτερική δύναμη» (内力 - Nèi Lì - Νέι Λι). Δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.
Όταν η συγκέντρωση του ατόμου δεν αποσπάται, όταν το πνεύμα του είναι συγκεντρωμένο, αρχίζει να αποκτά την ευκινησία του «μυαλού να συλλαμβάνει, τα χέρια που απαντούν» (得心應手 - Dé Xīn Yìng Shǒu - Τούα Σιν Γινγκ Σόου). Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει καμία πίεση των μυών ή έκθεση των οστών. Δε θα ήταν κάτι σαν να εντοπίζουμε την αυθεντική μετάδοση του δασκάλου (Τσανγκ) Κονγκ Τσάο στην πηγή του;
Προσεγγίζω με σεβασμό την προέλευση του εγχειριδίου. Τον χρόνο: Το 49o έτος της βασιλείας του Τσιέν Λονγκ (乾隆 - Qián Lóng, βασ. 1735 - 1796 μ.Χ.), του έτους Τζιε Τσαν* (甲辰 - Jiǎ Chén, 1784), στα μέσα του ευοίωνου δέκατου μήνα. Τσάο Χουάν Ντόου».
*Έτος Τζιά Τσεν (甲辰 - Jiǎ Chén): βασίζεται σε σύστημα ονομασίας των ετών. Ο κύκλος των ονομάτων ολοκληρώνεται κάθε εξήντα έτη. Το Τζιά Τσεν είναι το 41ο έτος κάθε εξηκονταετίας.