Για να υποστηρίξουν αυτόν τον ισχυρισμό, οι δάσκαλοι του Τσαν έπρεπε να δείξουν ότι το Ντάρμα είχε μεταδοθεί σε εκείνους μέσω μιας γενεαλογίας που ξεκίνησε από τον ίδιο τον Βούδα. Ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα οι συγγραφείς του Τσαν ιχνηλάτησαν τη σύνδεση της σχολής τους με το παρελθόν διερευνώντας και καταγράφοντας τη γενεαλογία των Κινέζων και, ακόμη πιο πίσω, των Ινδών πατριαρχών συνδέοντάς τη με την πηγή της φιλοσοφίας Τσαν. Οι συγγραφείς έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στον πατριάρχη που έφερε τις διδασκαλίες από την Ινδία στην Κίνα, τον Τα Μο, τον οποίο τίμησαν ως ιδρυτή της σχολής τους. Πολύ αργότερα, τον 20ο αιώνα, ο Τα Μο αποτέλεσε αντικείμενο έντονης επιστημονικής έρευνας από Κινέζους, Γιαπωνέζους και δυτικούς μελετητές που δέχονται απόλυτα την ιστορικότητα αυτού του Ινδού (ή Πέρση, σύμφωνα με άλλους) ιεραπόστολου που έφτασε στην Κίνα γύρω στο 480 μ.Χ. και δίδαξε στην περιοχή Λουογιάνγκ (洛陽 - Luò Yáng) μέχρι το 520 μ.Χ. περίπου.
Στο βιβλίο «Αρχείο Βουδιστικών Μοναστηριών της Λουογιάνγκ» (洛陽伽藍記 - Luò Yáng Qié Lán Jì - Λουογιάνγκ Τσιέ Λαν Τζι), ο Τα Μο αναφέρεται ως Πέρσης της Κεντρικής Ασίας. Ωστόσο, ο μαθητής του, Ταν Λιν (曇林 - Tán Lín), τον ανέφερε ως νότιο Ινδό Ταμίλ. Δεδομένου ότι στα κινεζικά κείμενα ο Τα Μο περιγράφεται φυσικά ως «ο βάρβαρος με τα μπλε μάτια» (碧眼胡 - Bì Yǎn Hú - Μπι Γιάν Χου), πιθανόν καταγόταν από την περιοχή της Κεντρικής Ασίας και όχι από τη νότια Ινδία. Τούτο, διότι πολλοί Κασμίρ της Κεντρικής Ασίας έχουν μπλε μάτια και κοκκινωπά μαλλιά. Θεωρούνται απόγονοι του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου που πέρασε από εκείνη την περιοχή (330 - 323 π.Χ.) και κάποιοι από το στράτευμα έμειναν και παντρεύτηκαν με ντόπιες γυναίκες. Αντιθέτως, οι Ταμίλ που είναι από τον Νότο της Ινδίας είναι σχεδόν όλοι σκουρόχρωμοι με καστανά μάτια και μαύρα μαλλιά. Ο Τα Μο είναι πιθανό να είναι από εκεί, αλλά, επειδή τα καστανά μάτια είναι κυρίαρχο γενετικό χαρακτηριστικό, θα έπρεπε και οι δύο γονείς του να είχαν ξένους προγόνους, για να έχει μπλε μάτια.
Σχετικά με το πότε έφτασε ο Τα Μο στην Κίνα, ο Ντάο Σουέν (道宣 - Dào Xuān) στο βιβλίο του «Παραιτέρω Βιογραφίες Επιφανών Μοναχών» (續高僧傳 - Xù Gāo Sēng Chuàn - Σου Γκάο Σενγκ Τσουάν) αναφέρει ότι έφτασε στο Νότιο κινεζικό βασίλειο των Σονγκ (南朝宋 - Nán Cháo Sòng - Ναν Τσάο Σονγκ) πριν από το 479 μ.Χ., καθώς αυτό το βασίλειο έπεσε στο Νότιο Τσι (南齊 - Nán Qí) εκείνο το έτος.
Ωστόσο, σύμφωνα μ' ένα άλλο ιστορικό αρχείο, την «Ανθολογία της Γενεαλογίας των Πατριαρχών» (祖堂集 - Zǔ Táng Jí - Ζου Τανγκ Τζι, 952 μ.Χ.), ο Τα Μο έφτασε στην Κίνα το 527 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της δυναστείας Λιανγκ (梁 - Liáng). Συνεπώς, είναι αρκετά ασφαλές να πούμε ότι ο Τα Μο έφτασε στην Κίνα γύρω στα 479 με 527 μ.Χ., συν πλην μερικά χρόνια.
Μετά την άφιξή του στην Κίνα επισκέφθηκε την αυλή της δυναστείας Λιανγκ στην πόλη Τζιέν Κανγκ (建康 - Jiàn Kāng), τη σημερινή Ναν Τζινγκ (南京 - Nán Jīng) της επαρχίας Τζιάνγκ Σου (江蘇 - Jiāng Sū), αλλά έφυγε, γιατί η διδασκαλία του πρόσβαλλε τον αυτοκράτορα Γου (武 - Wǔ), έναν ειλικρινή προστάτη του βουδισμού.
Το σημαντικότερο στοιχείο σε ό,τι αφορά τον Τα Μο είναι η σύνδεσή του με το βουνό Σονγκ (嵩山 - Sōng Shān - Σονγκ Σαν) και τον ναό Σαολίν. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 7ου αιώνα, ο ναός Σαολίν έγινε ένα σημαντικό κέντρο της μάθησης του Τσαν, καθώς επιφανείς δάσκαλοί του, όπως ο Φα Ρου (法如 - Fǎ Rù, 638-689 μ.Χ.) και ο Χουέι Αν (慧安 - Huì Ān, θ. 709 μ.Χ.) ζούσαν εκεί. Αυτοί οι πρώτοι γνώστες του Τσαν ήταν πιθανώς υπεύθυνοι για τη σύνδεση του Τα Μο με την κεντρική κορυφή του όρους Σουνγκ. Ισχυρίζονταν ότι ο ηλικιωμένος Ινδός πατριάρχης (λέγεται ότι ήταν πάνω από εκατό χρόνων) είχε μεταδώσει το Ντάρμα στον Κινέζο μαθητή του, Χούι Κο (慧可 - Huì Kě, περίπου 485-555 μ.Χ.), τον δεύτερο πατριάρχη. Έτσι, το Σαολίν έγινε το συμβολικό σημείο διασταύρωσης του βουδισμού και της Κίνας.
Στη συνέχεια, σε πρώιμες συνθέσεις του 8ου αιώνα, όπως το «Πολύτιμο Αρχείο της Μετάδοσης του Ντάρμα» (傳法寶紀 - Chuán Fǎ Bǎo Jì - Τσουάν Φα Μπάο Τζι, 710 μ.Χ.), αναφέρεται ο εννιαετής διαλογισμός του Τα Μο στο βουνό Σουνγκ και η διαμονή του στον ναό Σαολίν. Το ίδιο βιβλίο αναφέρει επίσης τις δοκιμές που υποβλήθηκε ο Χούι Κο, όταν ζήτησε τη διδασκαλία του Τα Μο.
Οι στήλες του Σαολίν αποκαλύπτουν τη σταδιακή διαδικασία με την οποία ο Ινδός πατριάρχης συνδέθηκε με τον ναό. Μια επιγραφή από το 728 μ.Χ. είναι η πρώτη που αναφέρει τον Τα Μο να κατοικεί στο όρος Σουνγκ και μια άλλη που χρονολογείται από το 798 μ.Χ., παρουσιάζει τον Χούι Κο να εκτελεί τη δραματική χειρονομία και να κόβει το χέρι του.